Γιατί δεν κοιμάσαι, μαμά;

Κριτικές

«Ένα βιβλίο για όλες τις μαμάδες που η καθημερινότητα τις κρατά άυπνες. Αλλά κι ένα βιβλίο που, μέσα από την αντιστροφή των ρόλων, υπενθυμίζει πως η αγάπη και η φροντίδα υπερβαίνουν ρόλους και ηλικίες…
Η γλώσσα της αφήγησης λιτή, μετρημένη, αφαιρετική. Το κείμενο άρτια δομημένο και η έκτασή του ανάλογη με την ηλικία που απευθύνεται. Η εικονογράφηση της Γιώτας Κοκκόση έρχεται να συμπληρώσει το, χτισμένο λέξη προς λέξη, κείμενο. Με χρώματα χαρούμενα, ζωντανά».
Κατερίνα Ζαμαρία, εφ. Αυγή, 07/09/25

«Το βιβλίο συναρπάζει με την απλότητα και την αλήθεια του.
Ο Τσίτας πλάθει έναν διάλογο μητέρας και γιου τρυφερό, οικείο, ζωντανό, παιγνιώδη, με το έξυπνο στοιχείο της ανατροπής των ρόλων. Αποδεικνύει ότι μπορούμε να περάσουμε στη νέα γενιά όμορφα μηνύματα με απλό και μεστό τρόπο. Η μυθοπλασία συμβάλλει στην ωρίμανση του παιδιού. Θετικότατα για την παιδική ψυχή λειτουργεί η εικονογράφηση με τα ελκυστικά χρώματα και τις εκφραστικές μορφές των ηρώων»
Λίλια Τσούβα, frear.gr, 07/05/25 

«Ένα βιβλίο ευφυές, που, πίσω από την απλότητα της αφήγησης και τη ζεστασιά της εικονογράφησης, κρύβει διαχρονικές, βαθιά ανθρώπινες ανησυχίες…
Ο Μάκης Τσίτας, μαέστρος στη σκιαγράφηση χαρακτήρων, δεν καταφεύγει σε διδακτισμούς και εύκολες συνταγές. Μέσα από το βλέμμα του μικρού Χάρη, καταφέρνει να μιλήσει τόσο στο παιδί όσο και στον ενήλικο αναγνώστη».
Αγάθη Γεωργιάδου, fractalart.gr, 25/03/25

«Μέσα από την αριστοτεχνική γραφή του Τσίτα και την άρτια σύλληψη του αφηγήματος, το βιβλίο παρασύρει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο όπου η αθωότητα του παιδιού και οι ατέρμονες ανησυχίες του ενήλικα συνυφαίνονται σε μία συναισθηματική σύνθεση γεμάτη ευαισθησία και χιούμορ».
Γιούλη Τσακάλου, εφ. Ελεύθερος Τύπος, 14/02/25

«Ο Μάκης Τσίτας εδώ και χρόνια ταράζει με ευκολία τα νερά της λογοτεχνίας και μας προσφέρει αμέτρητα αναγνωστικά ταξίδια που μας αρέσουν πολύ».
Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης, Μεθυσμένες ιστορίες, 06/02/25

«…ιστορία τρυφερή και γεμάτη αγάπη».
Κατερίνα Σιδέρη, vivlio-life.gr, 09/01/25

«Από τεσσάρων χρονών άνω οι αναγνώστες του εν λόγω βιβλίου. Αλλά υπάρχουν προεκτάσεις που αγγίζουν τους γονείς. Γιατί ο Τσίτας, αυθεντικός, σύγχρονος αφηγητής, φέρνει τα παιδιά πιο κοντά στην πραγματικότητα. Είναι τα παιδιά του σήμερα που χρειάζεται να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους με έναν τρόπο άμεσο και ζωντανό. [...] Mέσα στην ιστορία υπάρχει η εξής κατεύθυνση, τα παιδιά να προσανατολιστούν προς το να βοηθούν τους άλλους. Nα συμβάλλουν στην οικογένεια, να συμμετέχουν στην οικογενειακή ζωή. Ο μικρός ήρωας αποτελεί θετικό πρότυπο για τους συνομηλίκους του».
Ασημίνα Ξηρογιάννη, Fractal, 17/12/24

«Κείμενο μεστό, στιβαρό, δουλεμένο, με ρεαλισμό που προσφέρει ποικίλες δυνατότητες ταύτισης στους αναγνώστες. Ο συγγραφέας δεν υποκύπτει σε νουθεσίες, υποδείξεις, κηρύγματα, αλλά επινοεί ένα παιχνίδι αντιστροφής ρόλων το οποίο εν τέλει επιστρέφει στην κανονικότητα, φανερώνοντας τη φύση της μητέρας και εκείνη του παιδιού. [...] Βρήκα μαγικό τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας μεταμοσχεύει ιδέες, σκέψεις, νύξεις, προβληματισμούς στο αθώο, τρυφερό, χιουμοριστικό, κυρίως σώμα του κειμένου...»
Απόστολος Πάππος, Elniplex, 15/12/24

«Η συγκεκριμένη ιστορία διαρρηγνύει το υποτιθέμενα γνωστό οδηγώντας τον αναγνώστη/την αναγνώστρια στο βάθος αληθινών, ευαίσθητων στιγμών της καθημερινότητας που μπορεί να μας διαφεύγουν, αλλά είναι βέβαιο ότι ανάμεσα στα άλλα καθορίζουν και το επίπεδο των σχέσεων αλλά και την υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα στο πλαίσιο της οικογένειας. […] Το σημαντικό στην υπόθεση είναι ότι, προβάλλεται μια μητέρα που καλλιεργεί στο παιδί της την έννοια της συμμετοχής στη συναισθηματική και κοινωνική ατμόσφαιρα της οικογένειας, καλλιεργώντας του την ενσυναίσθηση με έναν τρυφερό και απόλυτα δημιουργικό τρόπο».
Γιάννης Παπαδάτος, Περί Ου, 07/12/24

«Ο Μάκης Τσίτας με διαφορετικό κάθε φορά υφολογικό τρόπο, με ανεπιτήδευτο λόγο και με τη συνδρομή ταλαντούχων εικονογράφων προσφέρει στο μικρό παιδί τύπους παππούδων ή γονιών που όχι μόνο θυμίζουν τους δικούς του, αλλά πολλές φορές «υπονομεύοντάς» τους μέσα από το χιούμορ και την ανταλλαγή ρόλων τούς προσδίδει νέα δυναμική. Άλλοτε πάλι η τρυφερή και ανιδιοτελής αυτή σχέση συμβάλλει στην κατανόηση, στην αγάπη και στην εμπιστοσύνη που γεννιέται ανάμεσα στο παιδί και στον ενήλικα».
Άντας Κατσίκη-Γκίβαλου, Bookpress, 05/12/24

«Κατέχει άριστα τα εκφραστικά του μέσα και αξιοποιεί την ελληνική γλώσσα στην άπλετη διαχρονική πλαστική μουσικότητά της. Ο Μάκης Τσίτας έχει επιτύχει να φιλοτεχνήσει μία ιδιόλεκτο απλή, καθημερινή, ευπρόσιτη, δίχως νεολογισμούς και διανοουμενίστικες ακροβασίες, αλλά με την ευθυβολία τού κατασταλαγμένου κοινωνουμένου νοήματος…
Υποδειγματικό, αξιοσημείωτο, πολύτιμο βιβλίο για κάθε μαθητή».
Κωνσταντίνος Μπούρας, Περί Ου, 23/11/24

«Όσο διαβάζω τα βιβλία του Μάκη Τσίτα τόσο καταλαβαίνω πόσο καλά γνωρίζει τον ανθρώπινο ψυχισμό και την παιδική πραγματικότητα και ανάγκη για απαντήσεις. Βέβαια δεν τις δίνει ποτέ έτοιμες, ποτέ με διδακτισμό… Ο συγγραφέας του Μάρτυς μου ο Θεός, βραβευμένος και πολυγραφότατος, ενσκήπτει με πάθος στην θεατρική συγγραφή, στην στιχουργική και στην συγγραφή βιβλίων για παιδιά, χαρίζοντάς μας μερικές από τις σημαντικότερες σελίδες σύγχρονου παιδικού “παραμυθιού”. Ξέρει καλά πώς να γράφει βιβλία για παιδιά που αποκαλύπτουν την αλήθεια και στους μεγάλους. Βιβλία πολλαπλών επιπέδων και πολλών βαθύτερων αναγνώσεων. Το βιβλίο αυτό, με την εξαιρετική εικονογράφηση της Γιώτας Κοκκόση απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών όπως λέει, αλλά και σε όλους τους ενήλικες»
Ελένη Λιντζαροπούλου, fractal, 19/11/24

«Άλλο ένα τρυφερό απόκτημα για τους μικρούς αναγνώστες από τον αγαπημένο τους συγγραφέα Μάκη Τσίτα, που παρουσιάζει και εξυμνεί τη μητρική αγάπη που είναι μία από τις πιο ισχυρές και αφοσιωμένες μορφές αγάπης που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Το βιβλίο παράλληλα με την όμορφη εικονογράφηση της Γιώτας Κοκόση, μιλάει για τη σχέση μητέρας παιδιού και ο συγγραφέας σε μια έκφραση άπλετης ευγνωμοσύνης το έχει αφιερώσει στη μνήμη της αγαπημένης του μητέρας».
Δημήτρης Βαρβαρήγος, culturebook, 13/11/24

«Η περίπτωση του Μάκη Τσίτα είναι αυτή ακριβώς: δεν αρκείται σε μια απλοποίηση της κοινωνικής πραγματικότητας, ώστε να “παραπλανήσει” την παιδική αθωότητα, αλλά απομυθοποιεί τις “ευκολίες” των παραμυθιών δείχνοντας τις αληθινές διαστάσεις του κόσμου μας, προκαλώντας τον γόνιμο προβληματισμό του παιδιού για τον κόσμο στον οποίο σταδιακά εισχωρεί. Στην ουσία προσφέρει την άλλη όψη των πραγμάτων, ακόμη κι αν συγκρούονται οι εικόνες του με ό,τι ο ενήλικος κόσμος έμαθε να θεωρεί σταθερό και αναλλοίωτο. Με τα παιδικά του βιβλία (χαρισματικός πεζογράφος έτσι κι αλλιώς), αποδομεί τις ισχύουσες αντιλήψεις, φθάνοντας στον πυρήνα τους και τις παρουσιάζει πρόσφορες στην παιδική αντίληψη».
Διώνη Δημητριάδου, fractal, 19/11/24

«Ένα βιβλίο που σου αφήνει μια γλυκιά γεύση και είναι μια διακριτική υπόμνηση στα παιδιά που δυσκολεύονται να κοιμηθούν.
Ας το διαβάσουν κι οι μπαμπάδες όμως!»
Κώστας Στοφόρος, Literature, 20/11/24

«Ένα παραμύθι-φόρος τιμής σε όλες τις μαμάδες του κόσμου».
Λεύκη Σαραντινού, Literature, 20/11/24

«Ο Μάκης Τσίτας είναι ένας από εκείνους τους συγγραφείς που κατέχουν καλά την τέχνη του λόγου, με αποτέλεσμα έργα που ικανοποιούν μικρούς και μεγάλους. Εγώ ποτέ έως σήμερα, όσα βιβλία του κι αν έχω διαβάσει, δεν έχω νιώσει να μη λαμβάνω όλα όσα επιθυμώ…
Με μία πηγαία αθωότητα και ανιδιοτελή αγάπη τόσο από τη μεριά των γονιών προς το παιδί τους όσο και από το παιδί προς τα πρόσωπα των γονιών, ο συγγραφέας μιλάει γι' αυτόν το μοναδικό κι άρρηκτο δεσμό που έχουμε την τύχη να ζήσουμε! Κι όλα αυτά με έναν λόγο γλυκό και κατανοητό, που μας προσφέρει μία εύληπτη και ψυχαγωγική ιστορία, που με ικανοποίησε πάρα πολύ! Αναζητήστε το!»
Κυριακή Γανίτη, dominicamat.gr, 18/11/24

«Το «Γιατί δεν κοιμάσαι, μαμά;» είναι μια τρυφερή ιστορία που μιλάει στις καρδιές τόσο των παιδιών όσο και των γονιών τους. Ο Μάκης Τσίτας καταφέρνει να φέρει στο προσκήνιο μια καθημερινή ανησυχία με χιούμορ και ευαισθησία, υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες πως η φροντίδα και η ενσυναίσθηση δεν έχουν ηλικία. Πρόκειται για ένα βιβλίο που προάγει τον οικογενειακό δεσμό και την κατανόηση, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί ένα ασφαλές πλαίσιο για τα παιδιά να εκφράσουν την αγάπη και την υποστήριξή τους προς τους γονείς τους».
Αλεξία Βλάρα, Open Mind, 12/11/24