Ο στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία
Μονόπρακτα | Κάπα εκδοτική | 2022
Δέκα μονόπρακτα, δέκα αυτοτελείς ιστορίες με κοινή θεματική.
Ο στρατηγός κάνει φασαρία στην πλατεία πραγματεύεται και καυτηριάζει, μέσα από τους ήρωες και τις ηρωίδες του, θέματα της καθημερινότητας, δοσμένα με έναν ιδιαίτερα ζωντανό, γλαφυρό, άμεσο και προσιτό λόγο.
Άνθρωποι διαφορετικού φύλου και ηλικίας προσπαθούν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν μέσα από τις προσωπικές τους στιγμές ή τις καθημερινές τους ασχολίες. Πότε σε εξωτερικό και πότε σε εσωτερικό χώρο, συνδιαλέγονται με άτομα του περιβάλλοντός τους ή με τον τυχόν διπλανό τους, τις περισσότερες φορές όμως υποδαυλίζουν οι ίδιοι την προσπάθειά τους. Τα μονόπρακτα του βιβλίου θέτουν καίρια ζητήματα τόσο για τις διαπροσωπικές σχέσεις, όσο και για το γεφύρωμα της χασματικής ανθρώπινης επαφής.
Ο Μάκης Τσίτας συγκέντρωσε σε μία έκδοση μονόπρακτα έργα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ήδη ανέβει στη σκηνή (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Θέατρο των Καιρών), σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη, Έρσης Βασιλικιώτη και Προμηθέα Αλειφερόπουλου.
Κριτικές
«Ο Μάκης Τσίτας, συνεπής, εμβριθής, ακραιφνής, εσωτερικός παρατηρητής της νεοελληνικής κοινωνίας όπως κατέδειξε περίτρανα και με τα έξοχα “Μάρτυς μου ο θεός” και “Πέντε στάσεις” (ο μονόλογος μιας γυναίκας) αλλά θα πω και με τα παιδικά του βιβλία που είναι δρόμοι σκέψεων πέρα από το τυπικά παιδικό κοινό, προχωρά μέσα από αυτά τα δέκα σύντομα μονόπρακτα σε μια ακόμα στιβαρή, οξυδερκή καταγραφή της σημερινής κοινωνίας που ανασαίνει δίπλα μας, ενίοτε πολύ κοντά μας. Συναισθήματα με δεσπόζουσα τη μοναξιά και τη μοναχικότητα που όσο συγγενικές είναι, τόσο απόμακρες μοιάζουν μεταξύ τους, καθώς τις χωρίζει το ρυθμιστικό κριτήριο της επιλογής. Άνθρωποι μόνοι, παράταιροι, που δεν καθρεφτίζονται πουθενά, άνθρωποι που αναζητούν τον άλλο με αντιστερεοτυπικούς, ασυνήθιστους τρόπους, που επιζητούν να επικοινωνήσουν, αδέξια, απροσδόκητα, που χάνονται στη μεγάλη πόλη σε λαβυρίνθους που συχνά δημιουργούν οι ίδιοι, που χάνονται μέσα στον εαυτό τους και την καθημερινότητα, που βλέπουν την καρέκλα που κάθονται να πριονίζεται και συνειδητοποιούν ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει εκτός από τον εαυτό τους».
Απόστολος Πάππος, elniplex.com, 22/06/23
«Τα μονόπρακτα του Τσίτα χαρακτηρίζονται από μια τεράστια, διαφορετικού προφίλ, ανασκόπηση της σύγχρονης Ελλάδας – της Ελλάδας των διαμερισμάτων αλλά και της πλατείας, των συναισθημάτων αλλά και της πληγωμένης υπόστασης. […] Όσοι δεν είδαν, δεν πρόλαβαν ή δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα για τα εξαιρετικά μονόπρακτα του Τσίτα όταν ανέβηκαν στη σκηνή, έχουν τώρα την ευκαιρία να τα διαβάσουν μέσα από αυτόν τον πολύ κομψό τόμο των Εκδόσεων Κάπα».
Χρίστος Παπαγεωργίου, Εφημερίδα των Συντακτών, 06/05/23
«Ο Τσίτας μέσα από αυτά τα μονόπρακτα παρουσιάζεται βαθύς ανατόμος της σύγχρονης ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και της ελληνικής πραγματικότητας, δείχνοντας μας μάλιστα και τη λύση αυτού του αδιεξόδου διά της επαγωγής. Θα ήταν ευχής έργον να βλέπαμε και τα δέκα αυτά μονόπρακτα να ανεβαίνουν μαζί σε μια θεατρική σκηνή με αυτήν ακριβώς την οπτική για να αντιληφθούμε ακόμα καλύτερα όλο αυτό το υπόβαθρο που τα διακατέχει».
Θανάσης Λιακόπουλος, literature.gr, 23/09/22
«…ο Τσίτας είναι ένας συγγραφέας πολύπλευρος, ευφάνταστος και κυρίως ουσιαστικός…
Πάντα έχει ενδιαφέρον να βλέπουμε πώς ο εκάστοτε δημιουργός φιλτράρει το θέμα του και πώς το δίνει στο κοινό ώστε να το αφορά, να το κάνει να σκεφτεί και να αισθανθεί. Νομίζω πως ο Τσίτας το πετυχαίνει αυτό από τη στιγμή μάλιστα που έχουμε την αίσθηση πως οι ήρωές του είμαστε εμείς οι ίδιοι, αφού μπαίνουμε στη διαδικασία να αναλογιστούμε και για τη δική μας ζωή, την υφή και τις προεκτάσεις της».
Ασημίνα Ξηρογιάννη, booktimes.gr, 09/10/22
«Ο Μάκης Τσίτας ευλόγως και δικαίως τιμημένος με το Ευρωπαϊκό Βραβείο είναι από τους σημαντικότερους δραματοποιούς του καιρού μας, παγκόσμιος μέσα στην ελληνικότατη εντοπιότητά του, τσεχωφικός και με εύθυμη φιλανθρωπική διάθεση, μετατρέπει την χριστιανική χαρμολύπη σε βακχικό ρυθμό ζωής χωρίς να χάνει μήτε χιλιοστό από την ολύμπια ηρεμία του…
Τα πρόσωπα του ρέπουν προς τον υπέρ-ρεαλισμό και προς το γκροτέσκο, σαν έντομα στο μικροσκόπιο ερευνητή, ταλαίπωρα ζωάκια πιασμένα στον ιστό μιας αόρατης αράχνης».
Κωνσταντίνος Μπούρας, περ. Οδός Πανός, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2022
«Ιδιαίτεροι χαρακτήρες, υπόγειο χιούμορ, θέματα της καθημερινότητας, η αναζήτηση και ανάγκη της ανθρώπινης επαφής, σε ένα βιβλίο, που μεγάλο ενδιαφέρον ξαναδιαβάζεται, αντλώντας κάθε φορά διαφορετικά συναισθήματα».
Γιάννης Γρηγοράκος, εφ. Κηφισιά, Σεπτέμβριος 2022
«Ο Μάκης Τσίτας ύφανε τον λόγο του με συμπάθεια και κατανόηση, έπλεξε τον διάλογο με ευρηματικότητα, έστησε τα κατάλληλα κοινωνικά περιβάλλοντα, δημιούργησε την ατμόσφαιρα που επιτρέπει τη εμφάνιση αντικοινωνικών ή ακατανόητων συμπεριφορών. Σαν έμπειρος ψυχαναλυτής και βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής, έφερε στο φως τις αφανείς αιτίες, εστίασε στο ευμετάβολο της διάθεσης που αλλάζει χωρίς αιτία, υποδηλώνοντας πως η αιτία είναι πάντα εκεί, αφανής, αόρατη και δρώσα».
Ανθούλα Δανιήλ, εφ. Αυγή, 13/08/22
«Οι δέκα ιστορίες θα μπορούσαν πολύ άνετα να γίνουν θεατρικές παραστάσεις. Και που οι πιο πολλές από αυτές έχουν ήδη γίνει. Και όταν με το καλό ξανανέβουν, θα ήθελα να είμαι από τους πρώτους που θα τις παρακολουθήσουν. Για να δω τη μαγεία να φεύγει από το χαρτί και να γίνεται λέξεις που εκστομίζονται, χέρια που νεύουν, πρόσωπα που αλλάζουν χρώμα, γκριμάτσες που εναλλάσσονται. Για να δω τη μαγεία να γίνεται άνθρωπος.
Τον θαυμάζω τον κύριο Τσίτα».
Κώστας Κούλης, noizy.gr, 30/06/22
«Ο Μάκης Τσίτας, εξαιρετικός αφηγητής, προσεκτικός παρατηρητής της κατ’ εξακολούθηση κακομοιριάς μας, μιλάει με χιούμορ μα και δηκτικότητα για τα καθημερινά πάθη των ανθρώπων».
Φίλιππος Φιλίππου, fractalart.gr, 14/06/22
«Ο Τσίτας ασκεί μία ευφυή κριτική για τα κακώς κείμενα της εποχής μας, τις ανθρώπινες σχέσεις και το χάσμα, όχι μόνο των γενεών, αλλά γενικότερα μεταξύ των ανθρώπων.
Με λόγο ευθύ, σαρκαστικό, κατά τόπους κυνικό, άκρως ρεαλιστικό και περιγραφικό ο συγγραφέας θα μας μεταφέρει ομαλά μέσα στο κλίμα των ιστοριών, καθιστώντας μας αναπόσπαστο κομμάτι αυτών».
Κυριακή Γανίτη, vivliovamon.blogspot, 07/06/22
«Με τα τόσα πανέμορφα παιδικά βιβλία που έχει γράψει, ο Μάκης Τσίτας, έχει κανείς την αίσθηση ότι εκεί εξαντλεί όλη του την τρυφεράδα και ευαισθησία του. Δεν είναι αλήθεια, γιατί διαρκώς ανακαλύπτει κανείς, κάτω και από τον πιο αυστηρό του λόγο, έναν λυγμό, ένα χάδι, ένα δάκρυ συμπόνιας. […]
Ταυτόχρονα, ο αναγνώστης, εισέρχεται στη σφαίρα της καθημερινότητας, που όμως δεν λείπει η ανθρωπιά, η ποιητική αίσθηση και το χιούμορ που κάποιες φορές γίνεται πικρό, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γραφή του Μάκη Τσίτα και τον κάνουν μοναδικό».
Μαρία Κοτοπούλη, Περί Ου, 04/06/22
«Ο Μάκης Τσίτας, για μία ακόμη φορά, μας εκπλήσσει με την όμορφη και ευφάνταστη γραφή του. Ετούτη τη φορά μέσα από τον θεατρικό λόγο μάς ταξιδεύει με δέκα μονόπρακτα έργα, τόσο άμεσα, επιβλητικά και γεμάτα από λεπτό γλυκόπικρο χιούμορ για τις ανθρώπινες σχέσεις».
Δημήτρης Βαρβαρήγος, bookpress.gr, 30/05/22
