Η Δώρα και ο Οδυσσέας
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα | 2004 | Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια
Ήμουνα εντελώς μόνη, ώσπου μια μέρα ο μπαμπάς και η μαμά μού έφεραν ένα καλάθι. «Είναι δώρο για σένα», μου είπαν. Το δώρο, φυσικά, ήταν αυτό που βρισκόταν μέσα στο καλάθι: ένα μικρό, τοσοδούλι, νόστιμο γατάκι! Ο Οδυσσέας -αυτό είναι τ΄ όνομά του- μου λέει «νιάου». Κι εγώ του λέω «μωράκι μου, ψυχουλίνο μου, τζιερίνο μου, τσικούνι μου» και άλλα...
Κριτικές
«Ο Μάκης Τσίτας είναι ένας ταλαντούχος συγγραφέας που θα διαπρέψει και στον τομέα του παιδικού βιβλίου».
Κώστας Γ. Παπαπαναγιώτου, εφ. Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής, 18/12/04
«Ένα βιβλίο τρυφερό, το οποίο θα μαγέψει τους μικρούς και τους μεγάλους που θα τους το διαβάζουν».
Τίνα Σγουροπούλου, εφ. Βραδυνή, 16/12/04
«Με απλό ύφος που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 5 ετών ο Μάκης Τσίτας πλησιάζει τα παιδιά με μια εξαιρετική στοργή και σκύβει στα μικρά καθημερινά προβλήματά τους».
Στέλλα Κοντογιάννη, Λέξημα, 16/12/04
«Ο συγγραφέας της Δώρας Μάκης Τσίτας έδωσε δύο βιβλιαράκια σπινθηροβόλα, χιουμοριστικά αλλά και συγκινητικά, καθώς προσεγγίζει με ευαισθησία και προσοχή τον εσωτερικό και αληθινό κόσμο του παιδιού […] Τις ευτυχισμένες περιπέτειές της με το γατάκι, τον Οδυσσέα, παρακολουθούμε στο καινούριο βιβλίο, όπως και την καθαρή, δροσερή σκέψη της που μας φρεσκάρει το νου. Μια ηρωίδα που θα την αγαπήσουν τα παιδιά».
Ελένη Σαραντίτη, εφ. Ελευθεροτυπία, 10/12/04
«Τα βιβλία του Μάκη Τσίτα, καλογραμμένα και έξυπνα, γεμάτα σπιρτάδα, ανατροπές και εκπλήξεις διαβάζονται με πολύ ενδιαφέρον, γιατί ακουμπούν και σχολιάζουν τη σύγχρονη συγκεχυμένη πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά, προτείνοντας όμως πλαγίως, χωρίς διδακτισμούς και κηρύγματα αξίες όπως τη φιλία και τη ζωοφιλία, την αγάπη και τη στοργή».
Παναγιώτης Σκορδάς, περ. Δρομολόγιο, τ. 7, Καλοκαίρι 2005
«Εκείνο που διακρίνει το συγγραφέα Μάκη Τσίτα και τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι το γεγονός ότι δεν έχει την πρόθεση να κάνει το δάσκαλο στους ήρωές του. Αντίθετα, τους αφήνει να μιλούν έτσι όπως μιλούν όλα τα παιδιά και να προσπαθούν να διορθώνονται μόνοι τους».
Τιτίνα Δανέλλη, εφ. Ριζοσπάστης της Κυριακής, 02/02/05